Akumulatorki niklowo wodorkowe – krótki opis

Podczas produkcji akumulatorków niklowo kadmowych wydzielały się szkodliwe dla zdrowia i środowiska związki kadmu, dlatego należało stworzyć bezpieczną alternatywę. W odpowiedzi na te zarzuty powastały akumulatorki niklowo wodorkowe znacznie bezpieczniejsze i wydajniejsze.

Konstrukcja akumulatorków NiMH

Akumulatorki tego typu posiadają anodę stworzoną z płytki niklowej oraz katodę, która powstaje ze stopu metali (magnez, nikiel, mangan, kobalt, aluminium).Podczas ładowania wydziela się wodór, który reaguje z wykorzystanym metalem, tworząc jego wodorek. Związek ten nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i środowiska tak jak miało to miejsce przy wykorzystaniu ogniw kadmowych.

Krótka historia

Akumulatorki niklowo wodorkowe początkowo nie były ogólnodostępne. Problemem był powstały wodór. Dopiero pod koniec lat 60. XX wieku odkryto, że można go łączyć z metalami tworząc wodorek danego metalu. Prace nad praktycznym zastosowaniem trwały aż do końca XX wieku. Odkryto, że w szczelnej konstrukcji, pod wysokim ciśnieniem w trakcie ładowania tworzy się związek chemiczny, który rozpada się podczas rozładowywania.

Charakterystyka ogniw NiMH

Jak już wspomniano są one bezpieczne, poza tym ich pojemność jest aż o 30% większa w porównaniu do ogniw NiCd. Gęstość energii jest także większa przy zachowaniu takich samych gabarytów. „Efekt pamięci” ogniw wodorkowych jest mniejszy od tych z zastosowaniem kadmu. Niestety posiadają one tzw. efekt leniwej baterii, który powstaje w związku z niecałkowitym rozładowaniem akumulatora. Można temu zapobiec stosując ładowarkę z funkcją rozładowania.